Als de stand na negentig minuten gelijk is, worden wedstrijden in het kader van de KNVB Beker tegenwoordig beslist na verlenging of na het nemen van strafschoppen. Replays zijn sinds de jaren tachtig geen onderdeel meer van het reglement. Daardoor staat de confrontatie tussen ADO en BVC Amsterdam al ruim 65 jaar in de boeken als de langst durende strijd in de historie van de Nederlandse beker: 300 minuten spanning, verdeeld over drie wedstrijden.
In het seizoen 1956/57 treffen ADO en BVC Amsterdam elkaar op het terrein van het Haagse VUC, dat over een lichtinstallatie met 100 lampen beschikte. Er ontspint zich voor het oog van 14.000 toeschouwers die woensdagavond in april een gevecht, even hard als spannend, dat uiteindelijk geen winnaar oplevert. En ook geen doelpunten. De reglementen schrijven voor dat in geval van een gelijkspel een replay diende te worden gespeeld op het terrein van de uitspelende vereniging en dus meldt ADO zich op 26 april 1957 in de hoofdstad. Wederom is de stand na de reguliere speeltijd in evenwicht, zij het dat er nu twee doelpunten vallen in de laatste vijf minuten: eerst Van der Meer in het eigen Haagse doel, daarna Vreken in het voor ADO juiste goal. Anders dan in de eerste partij dient nu wel een verlenging van 4x7,5 minuten te volgen. Daarin wordt niet gescoord.
De replay van de replay heeft plaats in Den Haag, waar 20.000 nieuwsgierigen zich op Houtrust verzamelen om te zien of een van beide teams nu wel een beslissing kan forceren. Ze krijgen waar voor hun geld, de ADO-fans nog het meest. Hun club begint aan het laatste kwartier met een 4-2 voorsprong, waarna een hevig Amsterdams slotoffensief alleen nog een doelpunt van Jos Vonhof oplevert.
Na 300 minuten bekervoetbal - oftewel vijf volle uren - is BVC Amsterdam uitgeschakeld en mag ADO door naar de halve finale, waarin de latere winnaar Fortuna '54 te sterk blijkt.
Wil je meer van dit soort berichten lezen? Meld je hier aan voor mijn gratis maandelijkse Nieuwsbrief!