Jammer voor Bader Al-Mutawa die meende onlangs met zijn 185e interland voor Koeweit de koploper te zijn geworden, maar de echte koning van het interlandvoetbal heet Soh Chin Ann. Hij speelde voor Maleisië tussen 1969 en 1984 maar liefst 222 internationale wedstrijd. De FIFA heeft 195 daarvan erkent, zodat Soh nu officieel in het bezit is van het wereldrecord.
Al meer dan tien jaar bogen leden van de International Federation of Football History and Statistics (IFFHS) zich over de vraag hoeveel interlands Soh Chin Ann op zijn naam had staan. Dat de verdediger als aanvoerder jaar in jaar uit van de partij was in het nationale team van Maleisië was bekend. Ook was bekend dat het land in de jaren zeventig en tachtig veel interlands afwerkte, onder meer in regionale toernooien als Merdeka en de Zuidoost Aziatische Spelen. Soms wel meer dan twintig wedstrijden per jaar.
De Maleisische voetbalbond becijferde dat Soh Chin Ann 252 duels voor de nationale ploeg moet hebben gespeeld. Lange tijd was die claim moeilijk te controleren. Pas toen de toonaangevende kranten van het land hun archief digitaliseerden, werd het met hulp van lokale onderzoekers mogelijk om alle wedstrijden van Soh één voor één te bestuderen. Dat 'Ann' in de lokale media daarbij dikwijls werd gespeld als 'Aun' hielp daarbij niet, maar uiteindelijk bleven van de 252 die Maleisië aanhield, 222 over die volgens de researcheers het predicaat 'officiële interland' verdienen. Bij de overige duels had de tegenstander zijn B- of U21-ploeg laten aantreden.
De FIFA is nog wat strenger dan de onderzoekers en heeft het aantal bijgesteld naar 195. Een twistpunt is de Olympische Spelen. De FIFA is van mening dat wedstrijden tot en met de Spelen van 1952 mogen worden beschouwd als A-interland, daarna niet meer. Soh Chin Ann speelde 21 kwalificatiewedstrijden voor de Spelen en was Olympisch deelnemer in 1972 (drie duels). Sommige landen - met name in Azië - trekken zich niets aan van de maatstaf van de FIFA met als argument dat veel landen met hun A-ploeg deelnemen aan de Spelen en de Olympische kwalificatie.
Sinds wanneer Soh Chin Ann recordhouder is, is niet eenvoudig vast te stellen. Het meest waarschijnlijke is dat hij de ranglijst sinds 1976 aanvoert, inmiddels dus al 45 jaar. Overigens behoeft de topscorerslijst van internationals niet herschreven te worden, want Soh slaagde er slechts dertien keer in om te scoren.
Billy Wright was op 11 april 1959 de eerste die de magische grens van 100 caps aantikte. De verdediger van Wolverhampton Wanderers speelde ooit zeventig interlands op rij. De century van Wright was groot nieuws, in een tijd dat bij ons Puck van Heel met 64 partijen voor Oranje recordhouder was.
Inmiddels zijn er meer dan 500 spelers die ten minste honderd keer voor hun land uitkwamen. Voor Nederland was Frank de Boer in 2003 de eerste; hij zou op 112 eindigen. Na hem passeerden ook Wesley Sneijder (134), Edwin van der Sar (132), Rafaël van der Vaart (109), Giovanni van Bronckhorst (106), Dirk Kuijt (104), Robin van Persie (102) en Phillip Cocu (101) de bijzondere mijlpaal.
Met dank aan Roberto Mamrud en RSSSF.com.
Wil je meer lezen over voetbalhistorie en -statistiek? Meld je hier aan voor mijn gratis maandelijkse Nieuwsbrief!